آرماتور های حرارت : نسبت سطح آرماتور حرارت و جمع شدگی لازم به کل سطح مقطع بتن برای پی های به ضخامت کمتر یا مساوی ۱۰۰۰ میلی متر نباید از مقادیر (الف) تا (پ) این بند کمتر اختیار شود :
نسبت سطح مقطع آرماتور از حرارت و جمع شدگی لازم به کل سطح مقطع بتن برای پی های به ضخامت بیشتر از ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ میلی متر نباید از الفا برای نسبت های مندرج در قسمت بالا اختیار شود . مقدار الفا از رابطه زیر تعیین می شود :
الفا برابر است با ۱٫۳-h0.0003
مقدار حداقل آرماتور حرارت و جمع شدگی As min ، برای پی های به ضخامت بیشتر از ۲۰۰۰ میلی متر برابر مقدار آرماتور برای پی به ضخامت ۲۰۰۰ میلی متر و به شرح ( الف) تا ( پ) این بند است :
در پی های با ضخامت متغیر ، می توان برای محاسبه مقدار آرماتور کششی حرارت و جمع شدگی ضخامت پی را برابر با ضخامت پی فرضی هم حجم آن اختیار کرد .
برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید . ادامه مطلب ...
محدودیت آرماتورگذاری پی ها و شمع ها : آرماتور های لازم برای مقاطع پی ها و شمع ها بر اساس نیروهای وارد بر آن مقاطع در حالت حد نهایی با رعایت محدودیت های زیر محاسبه می شوند .
در پی های نواری مقدار نسبت در ناحیه کششی در ناحیه کششی نباید کمتر از ۰٫۲۵ درصد اختیار شود ، مگر آنکه آرماتور به کار رفته به اندازه یک سوم بیشتر از مقدار آرماتور تعیین شده در محاسبات باشد .
در حالت اخیر این نسبت نمی تواند کمتر از ۰٫۱۵ درصد اختیار گردد .
در پی ها قطر میلگرد ها نباید کمتر از ۱۰ میلیمتر و فاصله محور تا محور آن ها از یکدیگر ، نباید کمتر از ۱۰۰ میلی متر و بیشتر از ۳۵۰ میلی متر در نظر گرفته شود .
در پی های حجیمی که در آن ها ابعاد و حجم بتن مستقل از نیاز های محاسباتی در نظر گرفته می شوند ، رعایت حداقل آرماتور خمشی ضرورتی ندارد .
در این پی ها در صورتی که کنترل ترک های سطحی مورد نظر باشد باید در آن سطوح یک شبکه میلگرد جلدی به کار برد .
حداکثر فاصله میلگرد های جلدی ۳۵۰ میلی متر است .
در پی های منفرد در صورتی که عملکرد پی یک طرفه باشد و یا عملکرد آن دو طرفه بوده و شکل آن مربع باشد ، توزیع میلگرد ها در سراسر عرض پی باید به طور یکنواخت صورت گیرد .
در غیر این صورت توزیع میلگرد ها باید مطابق ضوابط ( الف ) و ( ب) این بند باشد .
برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید . ادامه مطلب ...
محدودیت آرماتورگذاری در دیوار : در دیوار ها آرماتور های قائم و افقی نباید به ترتیب کمتر از مقادیر زیر اختیار شوند .
حداقل نسبت مساحت مقطع ارماتور قائم به مساحت کل مقطع برای میلگرد های مختلف به شرح ( الف ) و ( ب) این بند است :
حداقل نسبت مساحت مقطع آرماتور افقی به مساحت کل مقطع برای آرماتور های مختلف به شرح (الف) و (ب) این بند است :
نسبت مساحت آرماتور قائم و آرماتور افقی به مساحت کل مقطع نباید بیشتر از ۰٫۰۴ اختیار شود .
محدودیت مقدار حداکثر باید در محل وصله های میلگرد ها نیز رعایت شود .
در دیوار های با ضخامت بیشتر از ۲۵۰ میلیمتر ، به جز دیوار های زیر زمین و دیوار های حایل ، هر یک از آرماتور های قائم و افقی باید در دو سفره به موازات سطوح دیوار ، مطابق ( الف) و (ب) این بند پیش بینی شوند .
برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید .
محدودیت آرماتورگذاری در دیوار : در مواردی که مساحت مقطع کل آرماتور قائم از یک در صد مساحت کل مقطع کمتر است و یا در مواردی که بر اساس طراحی سازه ، آرماتور قائم به عنوان آرماتور فشاری مورد نیاز نیست ، محصور کردن میلگرد های قائم با خاموت الزامی نیست .
برای مقادیر بیشتر میلگرد های قائم ، آرماتور بندی دیوار ها باید مشابه ستون ها باشد .
دور تا دور باز شو باید حداقل دو میلگرد با قطر ۱۶ میلی متر یا معادل آن قرار داده شود .
این میلگرد ها باید از گوشه بازشو به داخل دیوار ادامه یافته و به نحوی مناسب مهار شوند .