خم کاری پروفیل ها و لوله

خم کاری پروفیل ها و لوله ها

خم کاری پروفیل ها و لوله ها ی  تو خالی که زاویه خمش آن ها زیاده بوده و شعاع خم کوچکی دارند ، این امکان وجود دارد که مقطع ان ها در محل خمش تغییر فرم دهد ( اصطلاحا دو پهن شوند ) هر چه قطر لوله بیشتر و ضخامت جداره ان کمتر بوده و شعاع خم نیز کوچکتر باشد و مقدار این تغییر فرم بیشتر است .

برای جلوگیری از تغییر فرم مقطع در محل خمیدگی ، می توان آن ها را از داخل تقویت کرده و یا از دستگاه های لوله خم کن برای این منظور استفاده کرد .

لوله های بدون درز کم قطر را می توان در حالت سرد خم کاری نمود .

لوله های با قطر بیشتر را پس از گرم کردن محل خم ، خم کاری می کنند و در این روش باید سطح داخلی خمش را بیشتر از سطح خارجی گرم نمود .

انتخاب شعاع خم مناسب در تمیز بودن و عدم تغییر فرم در محل خم کاری بسیار موثر است .

شعاع خمش در خم کاری لوله ها نباید از سه برابر قطر اسمی ان ها کمتر باشد .

خم کاری پروفیل ها و لوله : برای تقویت داخلی لوله ها جهت جلوگیری از تغییر فرم ، مقطع آن ها در هنگام خم کاری ، معمولا از ماسه نرم و خشک و یا فنر خم کاری و غیره استفاده می کنند .

برای مطالعه ادامه مطلب در سایت تهران آهن کلیک کنید . 

قالب برداری

قالب برداری ستون

قالب برداری باید وقتی انجام شود که بتن قادر به تحمل تنش ها و تغییر شکل های وارده باشد. قبل از آنکه اعضا و قطعات بتنی ، مقاومت کافی برای تحمل وزن خود و بارهای وارده را کسب نمایند، نباید پایه ها و قالب های باربر برچیده شوند.

عملیات قالب برداری و جمع کردن پایه ها باید گام به گام بدون ضربه و اعمال فشار ، چنان صورت گیرند که

اعضا و قطعات، تحت بارهای ناگهانی قرار نگرفته ، بتن صدمه نبیند و خدشه ای به ایمنی و قابلیت بهره برداری قطعات وارد نشده و تغییر شکل های غیر مجاز در آن ها رخ ندهد.

چنان چه قالب برداری قبل از پایان دوره مراقبت انجام شود، باید تدابیری برای مراقبت بتن پس از قالب برداری اتخاذ گردد.

زمان قالب برداری

• الف :چنانچه زمان قالب برداری در طرح ، تعیین و تصریح نشده باشد ، قالب ها و پایه ها نباید قبل از سپری شدن مدت های مندرج در جدول زیر باشد .

پیش شرط های استفاده از جدول فوق این است که  :

بتن با استفاده از سیمان پرتلند معمولی یا سیمان پرتلند ضد سولفات تهیه شده باشد.

حین سخت شدن بتن ، دمای محیط به کمتر از صفر درجه سانتیگراد تنزل ننماید (در صورت تنزل دمای محیط به کمتر از صفر درجه سانتیگراد ، باید ارقام جدول متناسباً و حداقل به میزان مدت یخبندان افزایش یابند)

هنگام قالب برداری سطوح قائم ، جهت حفظ بتن در برابر گرما یا سرمای محیط بلافاصله پس از قالب برداری عمل آوردن بتن به روش مقتضی صورت پذیرد .

در صورت استفاده از سیمان زودگیر، ارقام جدول فوق قابل کاهش است .

هنگام استفاده از مواد دیرگیر کننده در ساخت بتن باید ارقام جدول فوق افزایش یابند.

اگر ملاحظات خاصی برای پرهیز از ترک های زودهنگام یا تقلیل تغییر شکل های ناشی از وارفتگی مد نظر باشد، باید ارقام جدول را افزایش داد .

به علاوه چنانچه عمل آوردن تسریع شده یا قالب بندی خاصی نظیر قالب های لغزان مطرح باشد، ممکن است مقادیر فوق را کاهش داد.

• ب :برداشتن قالب ها و پایه ها در مدت های کمتر از مقادیر مندرج در جدول فوق فقط به شرط آزمایش میسر است.

برداشتن پایه های اطمینان

• الف :برای تیرهای تا دهانه ۷ متر، برداشتن کل قالب و داربست و زدن پایه های اطمینان میسر است ، ولی

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید . 

آرماتور های حرارت

آرماتور های حرارت و جمع شدگی در پی ها

آرماتور های حرارت : نسبت سطح آرماتور حرارت و جمع شدگی لازم به کل سطح مقطع بتن برای پی های به ضخامت کمتر یا مساوی ۱۰۰۰ میلی متر نباید از مقادیر (الف) تا (پ) این بند کمتر اختیار شود :

• الف ) برای میلگرد های رده S240  و S340    :      ۰٫۰۰۲۰
• ب ) برای میلگرد های رده S400      :          ۰٫۰۰۱۸
• پ) برای میلگرد های رده S500  و بالاتر     :     ۰٫۰۰۱۵

نسبت سطح مقطع آرماتور از حرارت و جمع شدگی لازم به کل سطح مقطع بتن برای پی های به ضخامت بیشتر از ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ میلی متر نباید از الفا برای نسبت های مندرج در قسمت بالا اختیار شود . مقدار الفا از رابطه زیر تعیین می شود :

الفا برابر است با ۱٫۳-h0.0003

مقدار حداقل آرماتور حرارت و جمع شدگی As min ، برای پی های به ضخامت بیشتر از ۲۰۰۰ میلی متر برابر مقدار آرماتور برای پی به ضخامت ۲۰۰۰ میلی متر و به شرح ( الف) تا ( پ) این بند است :

• الف ) برای میلگرد های رده S240 و S340    :  As  min :2800(mm2/m)
• ب) برای میلگرد های رده S400   :          As  min :2500(mm2/m)
• پ)برای میلگرد های رده S500و بالا تر     :         As  min :2100(mm2/m)

در پی های با ضخامت متغیر ، می توان برای محاسبه مقدار آرماتور کششی حرارت و جمع شدگی ضخامت پی را برابر با ضخامت پی فرضی هم حجم آن اختیار کرد .

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید . 

محدودیت آرماتورگذاری پی

محدودیت آرماتورگذاری پی ها و شمع ها

محدودیت آرماتورگذاری پی ها و شمع ها :  آرماتور های لازم برای مقاطع پی ها و شمع ها بر اساس نیروهای وارد بر آن مقاطع در حالت حد نهایی با رعایت محدودیت های زیر محاسبه می شوند .

در پی های نواری مقدار نسبت در ناحیه کششی در ناحیه کششی نباید کمتر از ۰٫۲۵ درصد اختیار شود ، مگر آنکه  آرماتور به کار رفته به اندازه یک سوم بیشتر از مقدار آرماتور تعیین شده در محاسبات باشد .

در حالت اخیر این نسبت نمی تواند کمتر از ۰٫۱۵ درصد اختیار گردد .

در پی ها قطر میلگرد ها نباید کمتر از ۱۰ میلیمتر و فاصله محور تا محور آن ها از یکدیگر ، نباید کمتر از ۱۰۰ میلی متر و بیشتر از ۳۵۰ میلی متر در نظر گرفته شود .

در پی های حجیمی که در آن ها ابعاد و حجم بتن مستقل از نیاز های محاسباتی در نظر گرفته می شوند ، رعایت حداقل آرماتور خمشی ضرورتی ندارد .

در این پی ها در صورتی که کنترل ترک های سطحی مورد نظر باشد باید در آن سطوح یک شبکه میلگرد جلدی به کار برد .

حداکثر فاصله میلگرد های جلدی ۳۵۰ میلی متر است .

در پی های منفرد در صورتی که عملکرد پی یک طرفه باشد و یا عملکرد آن دو طرفه بوده و شکل آن مربع باشد ، توزیع میلگرد ها در سراسر عرض پی باید به طور یکنواخت صورت گیرد .

در غیر این صورت توزیع میلگرد ها باید مطابق ضوابط ( الف ) و ( ب) این بند باشد .

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید . 

محدودیت آرماتورگذاری در دیوار

محدودیت آرماتورگذاری در دیوار ها

محدودیت آرماتورگذاری در دیوار : در دیوار ها آرماتور های قائم و افقی نباید به ترتیب کمتر از مقادیر زیر اختیار شوند .

حداقل نسبت مساحت مقطع ارماتور قائم به مساحت کل مقطع برای میلگرد های مختلف به شرح ( الف ) و ( ب) این بند است :

• الف ) برای میلگرد های رده S400 و بالا تر ، با قطر ۱۶ میلیمتر و یا کمتر  ۰٫۰۰۱۲
• ب ) برای سایر میلگرد های آجدار  ۰٫۰۰۱۵

حداقل نسبت مساحت مقطع آرماتور افقی به مساحت کل مقطع برای آرماتور های مختلف به شرح  (الف) و (ب) این بند  است :

• الف ) برای میلگرد های رده S400 و بالاتر با قطر ۱۶ میلیمتر یا کمتر ۰٫۰۰۲۰
• ب ) برای سایر میلگرد های آجدار ۰٫۰۰۲۵

نسبت مساحت آرماتور قائم و آرماتور افقی به مساحت کل مقطع نباید بیشتر از ۰٫۰۴ اختیار شود .

محدودیت مقدار حداکثر باید در محل وصله های میلگرد ها نیز رعایت شود .

در دیوار های با ضخامت بیشتر از ۲۵۰ میلیمتر ، به جز دیوار های زیر زمین و دیوار های حایل  ، هر یک از آرماتور های قائم و افقی باید در دو سفره به موازات سطوح دیوار ، مطابق ( الف) و (ب) این بند پیش بینی شوند .

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید . 

• الف ) در دیوار هایی که یک رویه آن ها در تماس با خاک یا هوای بیرون قرار دارد ، یک شبکه آرماتور شامل حداقل نصف و حداکثر دو سوم کل آرماتور لازم برای هر امتداد باید در فاصله ای بیشتر از ۵۰ میلی متر و کمتر از یک سوم ضخامت دیوار از رویه در تماس با خاک یا محیط خارجی قرارداده شود و یک شبکه آرماتور شامل باقیمانده آرماتور لازم برای هر امتداد باید در فاصله ای بیشتر از ۲۰ میلیمتر و کمتر از یک سوم ضخامت دیوار از رویه دیگر قرار داده شود .
• ب) در سایر دیوار ها هر شبکه آرماتور شامل نصف آرماتور لازم در هر امتداد باید در فاصله ای بیشتر از ۲۰ میلی متر و کمتر از یک سوم ضخامت دیوار از هر رویه قرار داده شود . فاصله میلگرد های قائم و میلگرد های افقی مجاور در هر شبکه نباید بیشتر از سه برابر ضخامت دیوار و ۳۵۰ میلی متر باشد .

محدودیت آرماتورگذاری در دیوار : در مواردی که مساحت مقطع کل آرماتور قائم از یک در صد مساحت کل مقطع کمتر است و یا در مواردی که بر اساس طراحی سازه ، آرماتور قائم به عنوان آرماتور فشاری مورد نیاز نیست ، محصور کردن میلگرد های قائم با خاموت الزامی نیست .

برای مقادیر بیشتر میلگرد های قائم ، آرماتور بندی دیوار ها باید مشابه ستون ها باشد .

دور تا دور باز شو باید حداقل دو میلگرد با قطر ۱۶ میلی متر یا معادل آن قرار داده شود .

این میلگرد ها باید از گوشه بازشو به داخل دیوار ادامه یافته و به نحوی مناسب مهار شوند .