میلگرد گذاری دیوار : از دیوار های بتنی در شرایط مختلف در ساختمان ها استفاده می شود .
دیوار ها را از نظر رفتار سازه ای می توان به ۵ دسته زیر طبقه بندی کرد :
میلگرد گذاری دیوار : دیواری است که به منظور پایداری در مقابل فشار جانبی خاک به کار می رود .
در اغلب حالت ها عامل پایداری ، وزن دیوار است .
میلگرد گذاری دیوار : دیواری است که علاوه بر وزن خود ، نیروی خارجی قائمی را تحمل می کند که ناشی از عکس العمل سقف یا نظایر ان است .
به دلیل اهمیت این دیوار ها ، ضوابط خاصی برای آن ها در نظر گرفته شده است .
برخی از این ضوابط به قرار زیرند :
برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید.
میلگرد گذاری دیوار : دیوار زیر زمین ، در واقع نوعی دیوار حایل است که علاوه بر فشار جانبی خاک ، نیرو های قائم را تحمل می کند .
حداقل ضخامت دیوار های زیر زمین ۲۰ سانتی متر و در نقاط مرطوب حداقل ۳۰ سانتی متر است .
همیشه دیوار زمین باید دارای ضخامتی بیش از دیوار های بالای آن باشد .
میلگرد گذاری دیوار : به دیوار های محیطی ساختمان ، جدا ساز داخلی و دیوار های محوطه ، دیوار غیر باربر می گویند .
( گفتنی است که دیوار های محوطه تحت اثر نیروهای جانبی باد قرار می گیرند . )
در طراحی این دیوار ها باید به عایق بودن آنها در مقابل صدا توجه کافی داشت .
( به جز دیوار های محوطه )
میلگرد گذاری دیوار : دیواری است که برای مقاومت در برابر نیروهای جانبی ، که در صفحه دیوار عمل می کنند ، به کار گرفته میشود .
به این دیوار ها دیافراگم قائم نیز گفته می شود .
دیوار های برشی در حقیقت دیوار های بتن آرمه هستند که از سختی داخل صفحه ای بسیار زیاد برخوردار می باشند .
این دیوار ها مشابه یک تیر کنسولی قائم و عمیق عمل می کنند که برای ساختمان پایداری جانبی ایجاد نموده و در مقابل برش و لنگر های خمشی ناشی از بار های جانبی مقاومت می کنند .
این دیوار ها قسمت عمده برش ناشی از نیروهای جانبی را تحمل کرده و به زمین انتقال می دهند .
با این وجود ، از آنجا که دیوار های برشی مانند تیر های طره ای قائم هستند ، عملکرد اصلی آن ها عملکرد خمشی است نه برشی .
در دیوار های برشی با نسبت ارتفاع به طول کوچک ، برش بیش از خمش حائز اهمیت است .
در مقابل در دیوار های برشی بلند تر ، لنگر خمشی از اهمیت به مراتب بیشتری برخوردار است .
به دلیل مشابهت عملکرد دیوار های برشی با تیر های عمیق ، فولاد های برشی در آن ها هم به صورت افقی و هم به صورت قائم قرار داده می شوند .
در دیوار های برشی کوتاه تر ، فولاد های افقی کمتر موثر بوده و فولاد های برشی قائم نقش موثرتری دارند .
در مقابل در دیوار های برشی بلندتر ، فولاد های برشی افقی تاثیر بیشتری در تحمل برش دارند .
دیوار برشی را با ملاحظه ی ملزومات معماری طرح کرده و در قسمت ها یمختلف پلان ساختمان می توان قرار داد ، اما باید دقت کافی به عمل آورد که قرار گرفتن آن در پلان تا حد امکان متقارن باشد .
در صورتی که میلگرد های خمشی در دو لبه ی دیوار متمرکز شوند ، شکل پذیری دیوار بیشتر می شود .
بهتر است که میلگرد های کششی به وسیله ی تنگ یا خاموت دورپیچ شوند .
در ساختمان های کوتاه و متوسط لزومی ندارد که دو لبه ی دیوار را به صورت برجسته در آوریم.
همچنین ضخامت دیوار در این ساختمان ها ، معمولا ثابت در نظر گرفته می شود .