محدودیت فولاد گذاری و آرماتور :
شیب قسمت مایل میلگرد های خم شده نسبت به محور ستون نباید از ۱ به ۶ تجاوز کند .
قسمت فوقانی و تحتانی قسمت مایل باید با محور ستون باشند .
میلگرد های انتظار باید در محل خم با خاموت ها ، دورپیچ ها و یا قسمت هایی از سیستم سازه ای کف مهار شوند .
مهار مذکور باید برای تحمل نیرویی معادل ۱٫۵ برابر مولفه نیروی محاسباتی قسمت مایل در امتداد مهار ، طرح شود .
در صورت استفاده از خاموت ها یا دورپیچ فاصله آن ها تا نقاط خم شده از ۵۰ میلی متر بیشتر باشد .
خم کردن میلگرد های انتظار باید قبل از جاگذاری میلگرد ها انجام پذیرد .
در مواردی که وجه ستون یا دیوار بیشتر از ۷۵ میلی متر عقب نشستگی یا پیش آمدگی داشته باشد میلگرد های طولی ممتد نباید به صورت خم شده به کار برده شوند ، و در محل عقب نشستگی باید میلگرد های انتظار مجزا برای اتصال به میلگرد های وجوه عقب نشسته پیش بینی شوند .
در هر حالت باید ضوابط به مهار ها و وصله ها در منطقه تغییر ومقطع رعایت شوند .
محدود کردن مقاومت مشخصه آرماتور های برشی به ۴۰۰ مگا پاسکال به منظور محدود کردن عرض ترک های قطری می باشد .
برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید .
در صورتی که از شبکه های سیمی جوش شده برای آرماتور های برشی استفاده شود ، مقاومت مشخصه آن ها نباید از ۵۳۰ مگا پاسکال تجاوز نماید .
خاموت ها و میلگرد های طولی خم شده و شبکه های فولادی که به عنوان آرماتور برشی به کار می روند باید تا فاصله ای برابر با دی از دور ترین تار فشاری مقطع عضو ادامه یابند و در هر دو انتها برای حصول مقاومت نظیر حد تسلیم مفروض مهار شوند .
در صورتی که خاموت ها و یا میلگرد های خم شده در تمام ارتفاع موثر مقطع در امتداد برش وارده ادامه نداشته باشند ، نمی توان آن ها را در مقاومت برش مقطع موثر محسوب نمود .
این موضوع در اجزایی مانند ستون ها که علاوه بر حلقه محیطی ، دارای آرماتور های عرضی در میان مقطع می باشند حائز اهمیت خواهد بود .